Corona non grata - Μέρος XI

Corona non grata – Μέρος XI

Πράξη 4η

 

Θα κοιμάμαι τη Νύχτα, όπως οι «φυσιολογικοί»
Που θα πάει…
Θα συμμορφώσω και τη Λογική μου
Το Σώμα όμως είναι δικό μου
Ω! Σατανά
Στο μικροσκοπικό Κελί τους
Για πόση μεγαλοσύνη οι Ανθρώποι καυχιώνται
Παντού συρματοπλέγματα
Η Σύρραξη έγινε ψυχαγωγία
Μα οι Δικαστές Εμένα θέλουν
Για μαστίγωμα

 

Το ‘δα γραμμένο στο Malleus Maleficarum
Να ‘χουν αγκίστρι να πιαστούν οι πνιγμένοι
Ο πυρετός της Γης όλο ανεβαίνει
Όχι! Δεν φταίει η «κλιματική αλλαγή»
Φταίει η παγκόσμια Φυλακή που διασκευάζει τα μυστήρια
Συνέχεια!
Ρίχνοντας τη ζωή στις αποχετεύσεις
Υπολογίζοντας τα λύματα
Και κλείνοντας τα Πορθμεία
Σαν ο Δοσίλογος φερετζέ φορεί
Θρησκευτικό-Πολιτικό-Επιστημονικό
Ανέφικτο να ξεφύγεις
Ή θα πληρώνεις βίζιτες στα Σωματεία τους
Ή σε υπερφαλλαγίζει η Λαιμητόμος
Στα Τάρταρα μεροκάματο να σκάβεις
Όποιο ξεμάκρυνε πρόβατο απ’ το Κοπάδι
Πρώτα τα άλλα αρνιά το επικηρύσσουν
Παρά ο ίδιος ο Τσοπάνης
Πρόσφορη για ξεμυάλισμα «Δικαιοσύνη»
Και για «Κυνήγι Μαγισσών» τυποποιημένη

 

Ω! Μα είναι βέβαιον!
Αυτός που απαγορεύει, ηδονίζεται
Ο οργασμός του απ’ την ψολή την πανιασμένη
Στις Όψεις σκαρφαλώνει των Κτηρίων
Μένα τα λόγια μου είναι στο Πριόνι
Γι’ αυτό τα ονομάζεις «Μάγια»
Πως να ξεπλύνεις άλλωστε
Την ανθρωποφαγία…
Η πλαγιά του Γκάλοους Χιλ τρέχει Αίμα
Στις απαγχονισμένες
Σαν κάποιος να είχε αλετριάσει τις κεφαλές
Θαρρείς εφύτρωναν λαιμό να συναντήσουν

 

Είναι και τα τσιράκια του Παντείου
Μπουκάρουν στους Οίκους Ανοχής
Πίσω απ’ το μαύρο Πανί του Φωτογράφου
Στοιχεία χρειάζονται τάχα για διατριβές…
Το Χριστό τους…
Σαματάς πολύς ετάραξε τη μικρή Πολιτεία
Τρέχαν οι ανθρωποφάγοι
Τη ρετσινιά να βγάλουν από πάνω τους
«Όλως τυχαίως» δεν πέρασε «Κανείς» από τον Λόφο
Δε μύρισαν το αίμα το τσιγκό ποτέ
Μήτε το Ρόγχο το στεντόρειο πήρε ποτέ τ’ αυτί τους
Κι ας κάθε σούρουπο τις έβλεπαν να λαιμαργούν για σάρκα
Περιουσία μοναδική στην άψυχη σκαλωσιά τους
Φυλάξου από ντόπιο περιπατητή
Κι Αυτόπτη που «δεν βλέπει»…

 

Στις Χώρες του Φωτός και του Ηλίου
Νύχτωσε
Ίσα να ουρλιάξω
Και Γούρνες δίχως ψάρια
Αρκεί να στείλω στην Κρεμάλα
Όσους μας αντιστέκονται
Δεν αυγαταίνει με το Χρήμα η Ζωή
Φοβάμαι στο Τιμόνι τους Μονόχειρες
Εγώ αιμομικτώ με τους Αυτόχειρες

(Συνεχίζεται στην επόμενη σελίδα)

Pages: 1 2 3 4 5

Leave a Reply