Η νομοθέτηση της Σαπίλας

Η νομοθέτηση της Σαπίλας

Μύλος δηλαδή!!

Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης αναπαράγουν ό,τι πιο αποπροσανατολιστικό εδώ και δεκαετίες.

Διωκτικές Αρχές συλλαμβάνουν υπόπτους εκτός απ’ τους Υπευθύνους.

Κόμματα κάνουν μικροπολιτική ή δημαγωγική αντιπολίτευση για να ψηφίσουν όλοι μαζί στο έδρανο.

Δημόσιοι Υπάλληλοι κάνουν τη δουλειά τους, κάνοντας ταυτοχρόνως και τα στραβά μάτια, έστω κι αν δεν συναινούν. Για ποιον λόγο η κάθε κυρία Καραβασίλη δεν κατήγγειλε το γεγονός όταν έπρεπε;; Ας έχανε τη δουλειά της, η Ηθική έχει κόστος. Δεν βρέθηκε κανένας υπεύθυνος να προβεί σε διεκδίκηση των «ανταλλάξιμων τεμαχίων» Από Τράπεζα-Εκκλησίες-Επιχειρήσεις;

Ιδιώτες-Εκκλησία-Τράπεζες λυμαίνονται τη δημόσια γη.

Κοντά σε όλους αυτούς πήγαινε και ο μικροαστός να μονιμοποιήσει το αυθαίρετό του με την ατομικιστική του εκτίμηση.

Ποιο είναι αυτό το «Κράτος»;;;

Ποιος είναι αυτός ο «Λαός»;;;

Σιχαίνομαι πια αυτά τα αιωρούμενα διλήμματα…

Όσον αφορά στις πυρκαγιές τα απανθρακωμένα πτώματα δεν θα επανέλθουν. Οι Νεκροί βρίσκονται ήδη στον δρόμο του Ταξιδιού τους. Οι Τραυματίες θα ζήσουν από εδώ και στο εξής με την ενοχή πως δεν κατάφεραν να «σώσουν» κάποιον που χανόταν δίπλα τους αλλά και με την οργή να ζητά εκδίκηση, από ποιον εκείνοι ξέρουν.
Το διακύβευμα είναι η πλήρης αναδάσωση της περιοχής και άρδην αλλαγή της Νομοθεσίας με περιοριστικό κόφτη στα παραπάνω και με μόνη ρήτρα την αποζημίωση των πληγέντων.
Ο μόνος που δεν ευθύνεται σίγουρα για την κάθε πυρκαγιά είναι οι κουκουνάρες, επειδή όταν πυρποληθούν εκτοξεύονται και αυτό συνιστά μία αυτοματοποιημένη διαδικασία φυσική αναδάσωσης, αφού σκάζουν και οι σπόροι φύουν τα νέα δενδρύλλια.
Θα δικάσουμε και τη Φύση, αρκεί να μην δούμε τις ευθύνες μας στον καθρέφτη;;;

Οι Θνητοί καπηλεύονται με όποιον τρόπο μπορούσε έκαστος την αδυναμία, στην οποία εκθέτει ο Όλεθρος, προς άγραν ευσήμων, μπροστά στο χρήμα μάθαν, να ξεπουλούν το ήθος τους… .

Με τον ίδιο τρόπο μετατρέπεται σε «Κομματική μέριμνα ή διχόνοια» το κάθε απλό γεγονός, ημέρα εορτασμού Θρησκευτικών οροσήμων – πυρκαγιές με τους νεκρούς και τ’ αυθαίρετα στο δάσος – η απονομή μεταλλείων σε αθλητές και πλείστες άλλες παραλλαγές. Νιώθουν οι Θνητοί έντονη ανασφάλεια, αφού έχουν απωλέσει το αυθύπαρκτον της προσωπικότητάς τους και η ανάγκη τους να βρίσκουν καταφύγιο σε Ομάδες, οι οποίες θα τους εξασφαλίσουν δια γραφειοκρατικών μηχανισμών και παρασιτικής υπαλληλίας το προσωπικό όφελος επιτείνεται.
Κατά συνέπεια η αφερεγγυότητα αποδεικνύεται όλο και πιο περίτρανα σε κάθε βήμα. Θα κυριαρχεί είτε ο «ηγεμονικός αρχηγός» με το σόι του, που θα μεταχειρίζεται τις Δημόσιες Υπηρεσίες ως προσωπικό φέουδο με αρωγό τη διαιώνιση της ρουσφετολογίας δια των γνωριμιών σε καίριες θέσεις Λειτουργών, είτε η «καθαρή φυσιογνωμία» με τους βαρόνους της, που θα υπερμάχεται της εξέλιξης της Τέχνης και θα ιδιοποιείται την ανακατανομή της με αρωγό τους χειροκροτητές της εσωτερικά ταυτόσημης υποτέλειας.

«Τα Κόμματα είναι αγέλες χωρίς ψυχή, που υπακούουν σ’ έναν αρχηγό και αγωνίζονται για την άλωση της Εξουσίας, όχι για να εκτελέσουν κάποιο έργο ή να διακονήσουν κάποια υψηλή υπόθεση, αλλά για ν’ αρπάξουν θέσεις και αξιώματα και να πραγματώσουν ιδιοτελείς σκοπούς» εξηγούσε πριν δεκαετίες ο Max Weber. Ανάλογα χνάρια ακολουθεί και η Τέχνη, όταν συμπιέζεται στο παχνί ρευμάτων. Όπως στα Κόμματα ο διαφωνών διαγράφεται με συνοπτικές διαδικασίες, επειδή δεν υπογράφει τα Μνημόνια και οι συν-βουλευτές ποιούν την νήσσαν από φόβο δικής τους αποπομπής ή από ματαιοδοξία ευκολότερης ανάρρησής τους, έτσι και στην Τέχνη, ο διαφωνών διαγράφεται με συνοπτικές διαδικασίες, επειδή καταδεικνύει τη συντριπτική διαφθορά της.

Κουραστήκαμε γύρω να έχουμε Επαναστάτες. Πήξαμε στους Διαφορετικούς. Η παραφθορά του Επαναστάτη τη σήμερον είναι κατάπτυστη, αφού ο Θνητός που «καθιερώνει το αφορολόγητό» του και χρησιμοποιεί όλους τους τρόπους, ακόμη και την ανταλλαγή των likes, προς παγίωσή του, παρουσιάζεται ως μαχητής. Είναι σαν να χρηματοδοτεί την εικόνα του, αλλά με τον όρο να παραλαμβάνει τα οφέλη ιδιοχείρως!

Υμνητές της Ελευθερίας και της Ανεξαρτησίας έχουμε χιλιάδες. Ξέρει ο Θνητός να καλιγώνει τον στίχο με θεσμοποιημένη πρακτική. Ξέρει ο Θνητός να υποδύεται ρόλους.

(Συνεχίζεται στην επόμενη σελίδα)

Σχετικά...

Pages: 1 2 3 4 5

Leave a Reply