Οξύρρυγχα Βουϊτά

Οξύρρυγχα Βουϊτά

Ηχώ: Η Έξοδος τυφλωμένη
Βιγλίζει κι ωχριά ενώπιον
Μουσαφίρηδες της Υδρογείου πεθαίνουν
Πριν ξυπνήσουν

Κληρονομούν οι Θέσεις οι καλύτερες
Μια συνενοχή συνδεδεμένη με τα Θηρία γύρω απ’το Κρεβάτι
Καθώς τυλίγονται οι νευρώνες με τις ατσάλινες Βροντές
Σπαράσσονται τα δουλεμπορικά
Κι η Σκλαβιά εγκάθετη σε mille facettes
Απλώς έπρεπε να περιμένουμε πενήντα περίπου χρόνια
Για να διαβάζουν οι Θνητοί επόμενων γενιών
Τα Ποιήματα που γράφονται
Επειδή τώρα ήταν νωρίς ακόμη
Πολύ Νωρίς

Ηχώ: Γκρεμιστές χτίζουν τις Επάλξεις
Των Ρόδων περισφίγγοντας
Η Αναπαράστασις αποξηραίνεται

Τραντάζομαι κι αγκυλωμένη σφίγγω παλάμες άγνωστες
Των Παιδιών τα τρομερά έλκη γονατιστά στο Σώμα
Γκρεμιστές
Στο Δάσος εγίνηκεν απλωμένος ο Χρόνος
Δεν ξεχρεώνομαι απ’το Σκοτάδι κι είναι τόσα
Τόσα αυτά που θέλω να βάψω στη Νύχτα με τις λευκές
Πεδιάδες που μασουλάνε το μέταλλο μέχρι
Χτίζουν
Κι επιτηδεύονται τα έξοδα επιστροφής
Των αιχμαλώτων στο σπίτι
Μα τα σπίτια γεμάτα από υστερικές ακρίδες
Ξεριζωμένους βασανίζουν και Μνημεία κατά το ηθικό τους χρέος
Έρπονται τα ζωντανά Οστά με το μεδούλι ξέχειλο
Τίποτα μαρμαρώνει
Ο Φλοιός ν’ ακονίσει τα Ούρα που «βρωμίζουν»
Φθαρμένες ταπετσαρίες στα Ανάκτορα κι οι Πωλητές λυπημένοι
Φαντάζομαι
Των Πολυεθνικών πωλούν τα προϊόντα
Στα Πτωχοκομεία

Ηχώ: ΦΩΝΕΣ συνομιλούσες
Με πηχτό πορτοκαλί φως
Ενάντια στη «Σεμνή καλοσύνη»

Μια «Καλοσύνη» είναι το Πάσχον της περιστροφής
Οι ακτίνες ως αυθεντική αποστολή
Κι η διάμετρος η αποκατάστασή της
Γιατί να έχεις αφετηρία μια «Καλοσύνη» ψεύτικη του Νόμου
Του Νόμου που συμφέρει
Επειδή απλώς και μόνο το αξιωματικό της άκουσμα
Δηλώνει μια εμπιστοσύνη
Μια «Καλοσύνη» που κοιτά απ’ το παράθυρο
Με τη «Στοργή» της να περιθωριοποιεί τις Όψεις
Να επισκιάζει τους μορφασμούς η «κατάφασή» της
Ένας όρος είναι μιαν ασυμβίβαστη Ηχώ
Μα τούτη η Ηχώ υπέκυψε στην κυριαρχία του Πενταγράμμου
Γιατί να εμμένεις σ’ έναν όρο με αλλοιωμένη ευαισθησία
Με την πρωτοτυπία του σε Δόγματα αιχμάλωτη
Με τις ονειροφαντασίες του σε ακουστικά Βαρηκοΐας
Είναι σαν οι Εραστές να μην Σε φαντασιώνονται
Και να θέλουν απλώς να τους μαγειρεύεις

Ηχώ: Ένα χαλύβδινο Κοχύλι το κεφάλι
Πλήρως εναρμονισμένο με το «Απόλυτο Κακό»
Αύρα σκορπάει στους άπληστους

Σε τι να ωφελεί μια «Καλοσύνη»
Συμπληρωμένη σε υπεύθυνες δηλώσεις
Σε Γραφεία επιπλήξεων αυστηρών καταταθειμένη
Προπαγανδισμένη στα Social Medias
Σε ξενικές βιτρίνες και αλλότρια περιοδικά ανευρισμένη
Σε τι να ωφελούν οι ομιλίες
Αφού οι «Φίλοι» σου κάνουν έξωση και σε πετούν στο δρόμο
Μεγιστάνες χωρίς Αστραπή στην Τσέπη
Κάνουν γάμους σε κάστρα ειδυλλιακά
Κι άλλωστε ένας Ακαδημαϊκός είπε πως χρόνος δεν υπάρχει
Παρά μόνο οι Θνητοί βρήκαν μια μέτρηση
Να καλλιεργούν τις ψευδαισθήσεις
Μα ένας άλλος Ακαδημαϊκός είπε πως η Στιγμή
Η Στιγμή είναι το Παν στη διπλωματική Ιστορία
Λες να υποστήριζαν μια πολυετή Φαγούρα

Ηχώ: Ταραγμένος ο Νους
Πάνω στην Εφηβεία καμπουριάζει
Ο ανθρωπάκος της ανταλλαγής ζητάει Λέξεις
Παρασύρεται στον φόνο…

Στερούμενη Καλοβουλίας η «Καλοσύνη»
Ένα συναίσθημα «ανάρμοστο» που αναγκάζει
Η Αυγή σε αυτολεξεί ναυλώσεις ύστερα απ’ αυτό
Οι Φύλαρχοι των νεκροκεφαλών δεν κοιμούνται Ποτέ
Χτυπούν στο έδρανο τις Δίκες των Δαιμόνων
Με κυνηγά η κουφάλα του Κορμού να με κρύψει κι ο Χορός
Καταιγισμός με καταρρακτώδεις λουρίδες και φτερούγες
Είναι αλήθεια βαρετή μια Δικαιοσύνη χτισμένη
Σε υπαίθρια ή ανακτορικά σκηνώματα
Killer με την πολιτική της Χειραφέτηση
Βαριέμαι αφόρητα
Την αυξανόμενη αγωνία των Θνητών για το «Κοινωνικό Συμβόλαιο»
Έκαστος για την επηρμένη αγαθότητά του
Για την κορυφωμένη του συμπόρευση
Ένας Εραστής με φιλούσε στο Σταθμό
Κι ευχόταν «να μην έρθει το Τραίνο»

(Συνεχίζεται στην επόμενη σελίδα)

Σχετικά...

Pages: 1 2 3

Leave a Reply