Ηχώ: Εννιαμηνήτικες Σιλουέττες
Τα Έμβρυα εξογκώνουν τη ΒΙΑ βρίζοντας
Οστά δεματιασμένα ακίνητα στο Βράχο
Από Είλωτες χτισμένος και γκαστρωμένους Antiquaires
Εξανθηματική Ωραιότις
Σε τι να ωφελεί μια «Καλοσύνη»
Με στενά χείλη και μέτωπο πρησμένο
Που δεν κάθεται ποτέ σ’ ένα παγκάκι ν’ ακούσει τη Θάλασσα
Να σεργιαννάει τις σαξοφωνικές του Coltrane κραυγές
Που δεν ονειρεύεται πάνω στη Γέφυρα με τη Γύμνια προσηλωμένη
Στου Sokoloff το βιολί
Που δεν υπολογίζει εξόν του χρήματος
Ο Lemmy στην Εφιαλτο-Όνειρο-Χώρα μου
Μόνο έναν κήπο της σκέψης μικρό ωφελεί να ποτίζεις
Όπου τολμά να φυτρώνει χορτάρι
Χορτάρι λιγοστό κι αδύναμο
Και να τρέμεις
Μην έρθουν μπότες αγενείς και το τσαλαπατήσουν
Ηχώ: Έχει και το παγωμένο Αίμα το παρελθόν του
Κι ίσως θα ‘πρεπε κάποια στιγμή ν’ απολογηθεί γι’αυτό
Φοράω τα καλά μου ρούχα επειδή βαριέμαι αφόρητα
Όσους τρέχουν από διδακτορικό σε διδακτορικό
Υποβαστάζοντας απλώς την καμπύλη της ανεργίας
Και τη «Δωρεάν Εκπαίδευση»
Δεν έχει αλήθεια καμία διαφορά η επαιτεία
Αν την ενδύεις με χιτώνα όμορφο ή βρώμικο
Φορώ πάντα τα καλά μου ρούχα και το καλό μου χαμόγελο
Βολιδοσκοπώντας Διάσημους-Έγκριτους κι Επιφανείς
Τους κοροϊδεύω
Ναι! Τους κοροϊδεύω
Κι όλοι Ευπειθείς και Ήσυχοι
Κι άλλωστε η εύστοχη ορθοτομία του Λόγου και της Αλήθειας
Έχει ένα τίμημα Φοβερό
Που δεν τ’αντέχουν
Αυτό που δεν παραβιάζεται
Σφίγγεται κάτω απ’ τα καλύμματα
Ηχώ: Και στίχοι ανούσιοι!
Σαν κρίκοι με σχοινιά χοντρά
Που δένουν ανακρινόμενους απ’ τα σφυρά
Στίχοι ανούσιοι που δεν γίνονται πεισματικοί
Ν’ ανοίξουν δρόμο στους εσταυρωμένους
Βάζουμε πλώρη γι’ άλλα Δάση
Σήψη στιφάδο σερβιρισμένη κι ούτε που κοιτούσα
Ποιο αντίτιμο υπέφερε στη ευρυθμία
Κι αντιστεκόταν κι ίδρωνε η ξέπλεκη η λάμψη
Μισθώνονται τα Όνειρα κι είναι κατάντια το happy end
Μια αγκαλιά
Κι αυτό το «σχέδιο» από κοντά για να βλέπω
Εκφράσεις και ποιο μέγεθος ΚΑΚΟΥ να σκεφτώ καθώς ζυμώνομαι
Στο χώμα απεγκλωβίζεται όλη η Ουσία
Κι άλλωστε ακόμη κι ΕΣΥ είχες πει πως απόψε θα έπινες το Φεγγάρι
Κι ΕΓΩ είχα για ενθύμιο μόνο έναν αναπτήρα σου παλιό
Οι γουλιές θα ξεροκατάπιναν αμέτρητα φανάρια
Κι οι σκοτεινές σιωπές στο Νόστο θα ψάχναν ανοχύρωτους λόφους
Κι άλλωστε και κάποιοι άλλοι είχαν υποσχεθεί πως
Πως θα έπιναν όλο τον Βόσπορο
Ηχώ: Είναι μια περιφρόνηση για τη Ζωή
Για το Ασχρό του Κάλλους
Και την απόστασή του απ’ την Αύρα
Το «Απόλυτο ΚΑΚΟ» …
Αλλά πιστεύω στην τυχαιότητα
Και σίγουρα ο πυρήνας του όψιμου έργου της θα μπορούσε
Θα μπορούσε να μας βοηθήσει να ορίσουμε πάλι ένα ραντεβού
Σ’ εκείνο το ερειπωμένο περίπτερο με τα σαπισμένα απ’ τ’ ανεμόβροχο ρολά
Με τα ρολά τα κατεβασμένα
Θα φορούσες πάντα την γκρι τραγιάσκα
Και τα σταλάματα θα στέκαν στη σκουρόχρωμη κι αφρόντιστη γενειάδα
Θα φορούσα πάντα το σκούρο πράσινο καπελάκι μπορ
Και τα μάτια μου
Ω! Τα μάτια μου να σου υπόσχονται το πέρας του Κόσμου
Θα φορούσες τζιν παντελόνι, μπλε ή μαύρο,
Για να μου κάνεις εντύπωση
Επειδή εσύ φορούσες μόνο μαύρες φόρμες με της Αναρχίας τα διακριτικά
Ήταν θέμα τυπικό
Τόσο η πειθώ στο καταστατικό του ενδύματος
Όσο και στην εντύπωση που ήθελες να κάνεις
Θα φορούσα πάντα κλος πολύχρωμα φορέματα
Ν’ ανεμίζουν τις ψηλές μου γάμπες
Για να σου κάνω εντύπωση
Επειδή εγώ φορούσα κυρίως φόρμες αθλητικές
Ηχώ: Μια φιληδονία είναι για τον Θάνατο
Για τη Γοητεία της Ασχημάδας
Και την οξυγονοκόλληση με τον Οργασμό
Ίσως το μόνο που θα ωφελούσε θα ήταν να δούμε τη Σελήνη
Τη Σελήνη να ελευθερώνεται σε εξαίσιες Φυσαλίδες
Μήπως τότε θα έπαυε του Κάιν η καταδίκη στον Μόχθο
Κι ίσως πολλές φορές οι άνθρωποι κοιτούν
Κοιτούν αλλά δεν βλέπουν
Κι ίσως το μόνο που ωφελεί να είναι οι Αποστάσεις
Οι αποστάσεις κι οι παρεξηγήσεις
Διαφορετικές Ρίζες-Γενετικό Υλικό δηλητηριασμένο
Στρεβλωμένα Σημάδια-Κίνδυνος Επαπειλούμενος
Διά Βοής Ψίθυρος-Θρόισμα μιας υπεραιμίας στρεβλό
Όλα! Να κυλιούνται κι αυτά στο χορτάρι
Αδάμαστα
Να θρυματίζεται η καρωτίδα
Να μπήγεται στο δέρμα αλύπητα το θειάφι
Και ν’ αχνίζει το Αίμα
Και να ιδρώνει το Χώμα
Να βρίζει φριχτά το χνουδωτό του Ήλιου
Ιζήματα μιας Αμείλιχτης Ασπίδας
Όλες οι αυταπάτες είναι Θυσίες
Και πόσο τρέμω
Μην έρθουν μπότες αγενείς
Και το τσαλαπατήσουν…
Μουσική:
-
Motörhead – Sweet Revenge
-
Harvey Milk – I Did Not Call Out
-
Motörhead – Love Me Forever
-
Harvey Milk – Women Dig it
-
Motörhead – Whorehouse Blues
-
Harvey Milk – Old Glory
Φωτογραφία: Μαρία Ζουρνή
