Εργαλεία Πολέμου…
Ας φανταστούμε πως είμαστε ο πρώτος Άνθρωπος, ο οποίος γυμνός και πένης ανοίγει τα μάτια μετά την προσγείωσή του σ’ ένα τραχύ κι αφιλόξενο μέρος. Μετά τα δάκρυα που θ’ αναβλύσουν αυτόματα απ’ τις κόγχες ως ύστατη επίκληση στο συναίσθημα, ούτε κι ο ίδιος ξέρει ποιανού, ο περιπατών εν τη σκοτία θα βιώσει μιαν ασίγαστη ανάγκη να κατανοήσει την περιρρέουσα …
Πελασγική παράθεσις άναρχων συνειρμών…
Αν κατά προσωπική μου προσέγγιση Ποίηση είναι ο «Γυάλινος Κόσμος» του Τένεσι Ουίλιαμς, οι στίχοι είναι τα γυάλινα ζωάκια της Λώρα και Ποιητής είναι η Λώρα ως εύθραυστη παρουσία με τις πλείστες αναπηρίες της και τα προσωπικά ελλείμματά της. Στην προσπάθειά του ο Ποιητής ν’ αντιπαρέλθει αυτού του προσωπικού ελλείμματος, κατατρύχεται απ’ τον δημιουργικό θρήνο, ο οποίος εξωτερικεύει το απόσταγμα …
