Το «Σ’ αγαπώ» είναι βαρύ
Δεν το αντέχουμε οι Θνητοί…

Είν’ ευκολότερο
Ν’ ανανεώνουμε ανούσια ερωτήματα φιλολογικής τέρψης
Να επιδιδόμαστε σε καλλιέργειες ανθεκτικές
Να πλάθουμε ψευδό-προφήτες κι Ιστορίας μορφές τιτανικές
Ν’ αποκαλούμε «Θεία πρόνοια» τη σφαγή
Να συντάσσουμε εκκλήσεις για τα δάση δραματικές
Να συμπαθιόμαστε σε παρουσιάσεις απογευματινές
Να ποτίζουμε την εξαθλίωση με ψυχοτρόπα
Και τη γονιμότητα με αντισυλληπτικά
Να κοινοποιούμε βιντεάκια με «Καλοσύνης» διδάγματα
Να δανειζόμαστε επιχειρήματα αποτελεσματικά από Τραπεζίτες
Να εκλαϊκεύουμε τον Λόγο μας προς θήρευση γοήτρου
Να προγραμματίζουμε ρομαντισμούς στης Λογοτεχνίας τις παρυφές

Είν’ ευκολότερο
Να εξακτινώνουμε αιδοία ερεθισμένα
Να επαινούμε της υπαίθρου τις σεξουαλικές μυρωδιές
Να λατρεύουμε φαλλούς κατακτητές
Να προδικάζουμε της Φύσης την ωορρηξία ως σεξουαλική αποφορά
Να βιάζουμε τον Έρωτα στα πορνεία
Ή να τον εξαφανίζουμε στο άβατο της αστικής κρεβατοκάμαρας
Να μην τολμά η ανάλυση ν’ ασχοληθεί με τον Μπουκόφσκι
Να κόβουμε εισιτήρια και ν΄ απονέμουμε Oscar
Ν’ ανοίγουμε Ιατρεία με σάλες φανταχτερές εκεί που ρέει το χρήμα
Ν’ ανοίγουμε φυλάκια προκεχωρημένα στη Μέση Ανατολή
Ν’ ανοίγουμε παραμάγαζα πληβείων στην Απαγορευμένη Πόλη
Τα μελαχρινά δέρματα σε λερωμένα ρούχα
Συνήθη ατοπήματα
Όλα για το «Καλό» μας κι ίσως μια «συγγνώμη» ν’ αρκεί

Είν’ ευκολότερο
Να λυπόμαστε ξένους Πολέμους
Να ευλογούμε την αλληλεγγύη
Να επικυρώνουμε συνταγματικές ανωμαλίες
Να μεμφόμαστε την παθογένεια
Μα όλα απ’ το écran
Να ιδρύουμε πρότυπα-πειραματικά Σχολεία για τους Πατρίκιους
Ν’ αποδελτιώνουμε σπασμωδικά τα αισθήματα σε φιέστες ή μελέτες
Να κοροϊδεύουμε τους Πρίγκηπες που καταθέτουν στέφανα
Να χανόμαστε στην Καταιγίδα
Μα όλα απ’ το écran

Το «Σ’ αγαπώ» βουίζει στ’ αυτιά περίεργα
Στην επιφάνεια η περπατησιά της Θάλασσας παράξενη
Το γράσο βρωμάει στα σύννεφα
Τη μοιρασιά την απεχθάνονται τα κορμιά
Καλύτερα να χουφτώνουν σάρκες με διακόσμηση
Οι διαμαρτυρίες αναγουλιάζουν την Εξουσία
Σε κήπους με λουλούδια καλύτερα οι εξεγερμένοι
Πτώματα πάμπολλα φορτίζουν τις ανεμογεννήτριες το βράδυ
Ανέραστοι κατασκευάζουν των ταρτούφων τις χώρες
Η αντίσταση μια πόρνη πολυτελείας με διχτυωτό καλσόν
Στην πιάτσα κατατεθειμένο το μυαλό
Όλα για το «Καλό» μας κι ίσως μια «συγγνώμη» ν’ αρκεί

Κι επειδή είναι δύσκολο
Να πεθάνουμε και ν’ αναστηθούμε με πάθος
Να εκτοπίσουμε Πολέμαρχους
Να ξεραθεί στο μάγουλό μας ένα φιλί ανέκδηλο
Ν’ ανοίξουν οι οικοδέσποινες τα σπίτια στους φτωχούς
Ν’ αφήσουμε τα Παιδιά στο χορτάρι γυμνά
Να έχουμε Γνώση πέρα από τηβέννους και επωμίδες
Να επιπωματίσουμε τις καμινάδες των δημογραφικών μεταβολών
Ν’ αποχωριστούμε τον αγαπημένο κοιτώντας τον στα μάτια
Να τρέξουμε ανάμεσα σε βόμβες με τριαντάφυλλα
Ν’ ακούμε ή να διαβάζουμε αλήθειες
Είν’ ευκολότερο σου λέω
Χρονικογράφοι της καθημερινότητας να γίνουμε
Ηδονοβλεψίες να είμαστε στην καταστροφή μας

Το «Σ’ αγαπώ» είναι βαρύ
Και δεν το αντέχουμε οι Θνητοί
Κι εγώ, μην κοιτάς που το γράφω σωστά…

Μουσική:

• Screamin’ Jay Hawkins – Brujo

• Screamin Jay Hawkins – I Am The Cool

• Screamin’ Jay Hawkins – Maybe

Φωτογραφία: Μαρία Ζουρνή

Το γυροσκόπιο αντίληψης της Ευαγγελίας Τυμπλαλέξη οδυνάται για τα κακώς κείμενα στον Πλανήτη. Νιώθει να πάλλεται σε χώρο μαγνητικά απομονωμένο και η πυξίδα έχει χαθεί.

Pages: 1 2