Αλγολαγνεία
Ίσως Λιμοκτονία

Κάθε που ο Ήλιος σαλαγά τις Χήνες
Νέοι Βλαστοί στον Θάλαμο των Λεχωίδων
Είδωλα και κούφια Σκιά αιώνια να διαφεντεύει
Τρέχουμε
Τρέχουμε
Τρέχουμε

Φοβού τη Μάνα
Φοβού τη Μάνα
Και τον Πατέρα φοβού
Και τον Πατέρα φοβού
«Σπλαχνικά» σε καταδίδουν στις Αρχές
Και «στοργικά» τροχίζουν απ’ τα φτερά σου τις Αιχμές

Ποιος έχει σειρά
Ναι, Εσείς! Πείτε μου.
Ποιο νούμερο είστε;

Αυτό το μάτι με βλέπει
Αυτό το μάτι με βλέπει

Κάθε που ο Ήλιος σαλαγά τις Χήνες
Νέοι Βλαστοί στον Θάλαμο των Λεχωίδων
Μια Νιότη άδεια χωρίς βίωμα και στέρηση
Είδωλα και κούφια Σκιά αιώνια να διαφεντεύει
Αφού απ’ τους Νέους ξεριζωμένη η Νιότη
Ιδού ο Κουασιμόδος
Ιδού και το Οίδημα
Τρέχουμε
Τρέχουμε
Τρέχουμε

Πριν χρόνια γέννησα έναν άνθρωπο
Δεν έχει και τόση σημασία
Όχι ο άνθρωπος που γέννησα
Όσο τα ηλεκτροφόρα τα Σύρματα
Τον έσφιξα μ’ αυτά τόσο γερά
Για την «Ασφάλειά» του
Και να φανταστείς
Δεν ήθελα καν να διαιωνίσω το «Είδος»

Είμαι το Νο 5832
Σέρνω μαζί μου τον ιδρώτα της Γης καθώς γυρνάει
Εκλέγω Μόνος τους δεσμοφύλακές μου
Αυνανίζομαι αφού οι ερωμένες οσφραίνουν τον Χρόνο
Να παντρευτούν και να θηλάσουν Μωρά
Μπορώ να διαβεβαιώσω την «ευτυχία» μου
Αν βάλω το φυματικό μου πνευμόνι σ’ ένα Κίνημα
Κάτι περιμένει κι από μένα η Ζήση

Σαν η Αστάρτη μπήκε στο πλεούμενο ένα βράδυ
Μια Βιβλιοθήκη σκάλισα από ξύλο Κέδρου
Και χώρισα τη Ζωή μου σε πράξεις τέσσερις
Μία «με Πατέρα» και μία «δίχως Πατέρα»
Μία «δίχως Μάνα» και μία «με Μάνα»
Συρτάρια ευρύχωρα με την Αταξία στον κόρφο
Σαν ενοχλητικός λαθρεπιβάτης με ρώτησες «αν ξεμπέρδεψα»
Αλλά σου είπα κοφτά «έχουμε και δουλειές»
«Δεν μπορώ να καθαρίζω όλη τη Μέρα»
Και πάλι επέμεινες ρωτήματα ν`αλέθεις κραυγαλέα
«Το Παιδί σε κάνένα συρτάρι δεν υπάρχει»;
«Πως! Βεβαίως! Το Παιδί υπάρχει»
Στην πράξη «με Μάνα» αλλά και στην πράξη «χωρίς Μάνα»
Βρίσκεται επίσης στην πράξη «χωρίς Πατέρα»
Όμως δεν βρίσκεται στην πράξη «με Πατέρα»
«Και μένα σε συρτάρι μ` έχωσες Μωρή»;
Γω δεν χωράω σε συρτάρια. Νεκρός μπορεί»
Είδα τα μάτια σου ν`αστράφτουν σκαρφαλωμένα σε Δεντρόσπιτο
Και γύρισες την Πλάτη στην Ερημιά του Δρόμου
Είσαι στο συρτάρι «χωρίς Μάνα» και στο συρτάρι «χωρίς Πατέρα»
Μα δεν χωράς και το σπιρτὸκουτο στοιχειώνει μια Φοβέρα

Αν είσαι παιδί της γειτονιάς
Ή του κολεγίου τζιτζιφιόγκος
Τάχατες νοιάζεσαι με φιέστες επικοινωνιακές
Κατάλαβες πως εδώ είναι η Κόλαση
Η φυλάκιση στα καζάνια
Με σουβλερό τσερβέλο
Εδώ οι Βρυκόλακες και οι Κανίβαλοι
Πάντα η οσμή παγιδεύει στα Εγκόσμια
Την Ουσία τη θνητή

Καθημαγμένος κουρνιαχτός στο βιτρούβιο το Σώμα
Απλώνω γάλα με κανέλλα
Πάνω στην προ-αιώνια κόπια
Με τον ομφαλό ως κέντρο
Και τα χέρια σε πλήρη έκταση

Παρακαλώ διαγράψτε δεδομένα
Δεν υπάρχει αρκετά διαθέσιμος χώροις για αποθήκευση

Η Ηλιθιότητα περιφρουρείται
Στο ιερό Οχυρό της
Στο ιερό Οχυρό της

Ανακατώνει η Αυγή λαχταρισμένη
Την «Ευτυχία» σε κρέμα αντιγήρανσης
Στο Stay-Homme γονατίζοντας τη «Γαλήνη»
Δίπατη χωρίς Μέρα η ασθένεια του αστόχαστου Διαβάτη
Ωσάν «Πρωτόγονου» απάντηση σύντομη και κοφτή
Στο τσιγαράκι μη και ρολάρουν πριτσινωμένα τατουάζ
Ωσάν «Πολιτισμένου» νεύμα «φιλάνθρωπο» που χρεωκοπεί
«Πως περνάς» δεν ρωτά παρά στον Μαμμωνά στραμμένη
Βελάκια πετώντας μεθυσμένα από Αίμα περιόδου

Απ’ τους Νέους ξεριζωμένη η Νιότη
Πριν χρόνια γέννησα έναν άνθρωπο

Μου αξίζει τιμωρία
Δεν νοιάστηκα τον συν-Κανίβαλό μου

Αλγολαγνεία
«Αντιφασίστας» πουλώντας ray-ban γυαλιά
Αυνανίζομαι
Η Εκβολή ντυμένη
Αυνανίζεσαι
Τον αυτισμό ξεπλένουν οι Μάνες
Αυνανίζεται
Ιδού ο Κουασιμόδος
Ιδού και το Οίδημα
Τρέχουμε
Τρέχουμε
Τρέχουμε

Προνόησα, αν αναρωτιέστε
Να πυροδοτώ το Χάος

Με τόσα κουφάρια και «γράφεις» για «Αγάπες»
Ένας λόγος για να υπάρχεις και την επομένη ήταν το κάπνισμα
Κι είπες πως έτρεμες μην μείνεις από μπάφο
Ένας λόγος και την επομένη για να υπάρχω είναι μια βόλτα στο Ποτάμι
Κι είπα πως τρέμω αν δε λούζομαι στη Λόξα του Νερού

Ο Θάνατος
Ο Θάνατος
Φοβάσαι
Φοβάσαι
Φοβάσαι
Ο Θάνατος
Ο Θάνατος

~ ~ ~

Έσω-Φρενών

Η ποιητική ενότητα «Αλγολαγνεία-Ίσως Λιμοκτονία» συνιστά το 1ο μέρος του έργου «Έσω-Φρενών». Αποτελεί το 5ο βιβλίο της Ευαγγελίας Τυμπλαλέξη, το οποίο ωστόσο δημοσιεύεται διαδικτυακά και ελεύθερα προς το αναγνωστικό κοινό, κι επιπροσθέτως υποστηριγμένο από εικόνα και ήχο ως μία ρηξικέλευθη πρόταση στα μονοπάτια της Ποίησης.

Το «Παιδί» για να ελευθερωθεί
Δεν πρέπει να το «σώσει» ΚΑΝΕΝΑΣ…

~ ~ ~

Η ενότητα επενδύθηκε με τη μουσική:

• Angry Dark Choir_Rap Beat-Instrumental

• Warrior_Inspirational Emotional Aggressive

• Μανιακός_Τα Όνειρά μας

• Λεξ_Καταδίκη

Το γυροσκόπιο αντίληψης της Ευαγγελίας Τυμπλαλέξη οδυνάται για τα κακώς κείμενα στον Πλανήτη. Νιώθει να πάλλεται σε χώρο μαγνητικά απομονωμένο και η πυξίδα έχει χαθεί.

Pages: 1 2