Παρατεταμένος Αμοραλισμός
Κάνοντας τον περίπατό μου χθες το απόγευμα, αναπνέοντας τη μυρωδιά του φρεσκοσκαμμένου χώματος, έχουν αρχίσει οι αγρότες να μπήγουν ανηλεώς το αλέτρι στη σάρκα του, αποκολλούταν ο πλακούντας απ’ τη σκοτεινιά των μύχιων και καθώς έπεφτε γινόταν μωβ κυανός για να τον ρουφήξει ένας Ουρανός τόσο καθάριος, μέσα στην ανέσπερη οδύνη της Ανησυχίας, αυτή την άτακτη εριστικότητα που μόνο η …
Τα «Βρυώδη Μαυσωλεία» στη θεσσαλονίκη
Πτώματα ζώων σε αποσύνθεση, καφέ πολυτελείας, μια Διαβολογυναίκα Γυμνή και καταστερωμένη, θύελλες στα μάτια των Ανδρών και οι Αθάνατοι με τσίγκινα κουτάκια μπύρας στο χέρι… Τα σπλάχνα των Ποιητών είναι το Φρούριο, μ’ όλη την αποθηκευμένη Βία να κουρνιάζει. Σιλουέτες παρακμιακές, που τίποτα δεν μισούν και τίποτα δεν λατρεύουν. Κι ένας θάλαμος γεμάτος μωρά, Μπλε-Κόκκινα-Πράσινα-Μαύρα-Κίτρινα. Μα όλα τα χρώματα από …
