Ο Κίνδυνος
Ο Κίνδυνος
Ο Κίνδυνος
Ο Ασυμπτωματικός
Ο Άνθρωπος
Ο Άνθρωπος
Ο Άνθρωπος
Ο εν δυνάμει Εχθρός
Η Νιότη
Η Νιότη
Η Νιότη
Η γοητευτικά Αισχροποιός
Στην πυρρά
Στη διασωλήνωση
Στην πυρρά
Στη διασωλήνωση
(Πρυτανεία-Ίσως Γενοκτονία)
Προσοχή
Προσοχή
Δυο κορμιά γυμνά περιπλεγμένα
3D «όγκοι οργάνων» νέοι και σφριγηλοί
Κι ανεπαισθήτως «Αντι-Κοινωνικοί»
Με τα υγρά τους επικινδύνως ανακατεμένα
Αχ! Πάρτε με κι «εμένα»
Φορέστε μάσκες, παρακαλώ, και γάντια
Στη μέση της Λίμνης πιείτε τη Στάχτη
Με φίμωτρο για συσσίτιο στην ουρά
Όπως μ’ ανέσυρεένας παππάς πριν από χρόνια
Με τις πυτζάμες
Tango ερωτικό με τα Μικρόβια
Αγγίζω-Αγγίζομαι
Στην Αφή τη μακρόβια
Αγγίζεις-Αγγίζεσαι
Στην Επαφή την αιωνόβια
Μην προχωρείτε
Δέκα αγκίστρια καρφωμένα στην Πλάτη
Λυωμένος υδράργυρος η φιλανθρωπική απάτη
Κίνδυνος στο βάθος
Στο βάθος Ηχώ
Πρυτανεία
Ίσως Γενοκτονία
Δώσε Πυθία τους χρησμούς
Δώσε Πυθία τους χρησμούς
Δώσε Πυθία τους χρησμούς
Το Παρόν κρίνεται «Ύποπτον»
«Ενδιαφέροντος υγειονομικού»
Έρχονται οι «κύριοι» με τις στολές
ISO στων «απορρυθμισμένων» τη ροπή
«Πιστοποιημένα» το «προϊόν» να ταξινομηθεί
Όπως μ’ ανέσυρε απ’ την κολυμπήθρα
Ένας παππάς πριν από χρόνια με τις πυτζάμες
Μ’ ένα κερί μισό-λυωμένο και κλάμμα γοερό στα μάτια
Πεθαίνω από Πλήξη
Μέσα-Έξω-Δίπλα
Η Εντολή να μην αγγίζεις
Μέσα-Έξω-Δίπλα
Κι ένα σεντούκι με μάσκες για Προίκα
Ρίξε λίγο χώμα
Ρίξε λίγο χώμα
Ρίξε λίγο χώμα
Στην επικεφαλίδα δίχως φήμη
Μήτε διαπιστευτήρια να πιέζουν τη βελόνα
Μόνο μια Λάμπα με ανακριτικά πτερύγια
Να εξετάζει τον ατομικό μου Τάφο
Την μητρική πλακέτα να μου αλλάζει
Κάτι γυρεύω
Άστεγοι στα παγκάκια
Πεινασμένοι σε σκουπιδοτενεκέδες
Στη διεκπεραίωση ευυπόληπτα τσιράκια
Τάχα σε ρεμπετάδικα τη βρίσκουν με μεζέδες
Με χρήμα πλαστικό κι έχουν ασυλία οι χαφιέδες
Παλάμες και έντερα σε πετρέλαιο ποτισμένα
Όρνεα και drones τάχα χαζεύουν τα τοπία
Ρουφιάνοι στις πλατείες με σκέλια υγραμένα
Την υλική ασφάλεια να κατακτήσουν
Η μόνη δικαιολογία
Σιμά στην ξεφτίλα οι συν-Κανίβαλοι στιβαγμένοι
Κι ανυπερθέτως ως κρούσματα επιβεβαιωμένοι
Ενάντια στην ατομική μου Υφαλοκρηπίδα
Navtex εξέδωσε το Κράτος
Υπό της Βίας την αιγίδα
Χτύπα τον Ρου τον Κοίλο
Οι κλινικές δοκιμές 1ης φάσης προσπεράστηκαν
Για το καλό της ανθρωπότητας
30 ml πτωμαΐνης
Και τακτοποίηση στο ράφι με barcode
Χωρίς «Εχθρό» πως να πιστέψεις στην «ασθένειά» σου
Χτύπα ξύλο και τον Αισχύλο
Εσύ που μου ‘κλεψες τη χαραμάδα
Φυλάξου
Όλα τα έμβια να εμβολιαστούν
Στη Λίπανση της μηχανής να υποθηκευτούν
Χτύπα να σου οφείλω
Εσύ που έσπειρες παγόβουνα στη ρότα
Φυλάξου
Των Σφυριών ο χτύπος
Των Σφυριών ο χτύπος
Των Σφυριών ο χτύπος
Ύποπτο το Παρόν
No Futur
Ύποπτο το Παρόν
No Futur
No Futur
Εσύ που ‘κανες κακοτοπιά την Ανάσα
Φυλάξου
Πέφτουμε
Πέφτουμε
Πέφτουμε
Βάλε δυο αναπτήρες στους κροτάφους
Μαύροι Κόρακες
Μαύροι Κόρακες
Μαύροι Κόρακες
Είμαι το Νο 9274
Κάθε πρωί διακρίνω εξαρθρωμένους
Με αδιανόητα παγωμένο βλέμμα
Αραδιάζουν συχνά κάτι άσκοπες λέξεις
Που αντηχούν στις γαμημένες Στοές του Σπιτιού
Βάζουν κοντό λουρί στο σβέρκο και
Και τον «Νόμο» κατάπλασμα
Όταν χιλιάδες κορμιά τρέμουν απ’ την αδιαφορία
Με ενοχλεί το κρύο που αφήνουν
Όταν κλείνει η πόρτα πίσω τους…
Αν κοιτάξεις στον καθρέφτη
θα δεις τι με ενοχλεί
