Πράξη 2η
Αφηγήτρια: Άπειρες μιμητικές μορφές
Κυρίως αταξινόμητες
Χωρίς Χρέη
Χωρίς Σκονάκια
Μια Περιπλάνηση
Κατά Βούληση
Κάτι σαν την επικούρεια Αταραξία…
Φόνισσα: Κάνε και καμιά περισπούδαστη ανάλυση
Φλόμωσε και κανένα Μωρό με παραμύθια
Λειτουργούς και γραβατωμένους λειπούς
Για ΜΚΟ
Που τα εμπορεύονται
Γράφω εντελώς στ’ αρχίδια μου
«Τα βάσανα που γίνονται τραγούδια»
Πάνω απ’ τα βλέφαρα
Μούλικο: Και μήνυμα στο Μπουκάλι
Φόνισσα: «Εσύ να σκάσεις!»
Κρόνος: Πουλώ «Θλίψη»
Με το κιλό
Πόση θέλετε να τυλίξω;;
Φόνισσα: Κι απέ το Νεογνό μαθαίνει τη σκλαβιά
Κρόνος: Και σε συζητήσεις τηλεοπτικές
BlackMagic: Τι μου ζητάς γαμώ την «Πίστη» μου;;
Κρόνος: Να οργανώσεις
Το Κοιμητήριό σου
Κατά προτίμηση δίπλα σε έπιπλα ακριβά
Φουρναρού: Πεθάναμε κι οι Δύο
Εσύ από Δηλητήριο
Κι Εγώ από ασφυξία
Αλητάκι: Cool βλέπω τα πράγματα
Φουρναρού: Άσε μας Κοριτσάκι μου!
Λες κι εγώ φταίω που πέσαν τα καράβια σας έξω!
Φόνισσα: Σκοτώνεις στο εγκληματολογικό Εργαστήρι
Κι ο Ιατρο-Δικαστής ξεπλένει τα αίματα
Και ρωτάς αν είν’ εύκολο
Ν’ αθωώσω τα Παιδιά μια για Πάντα
Κρόνος: Τι κάνουν τόσες πασχαλίτσες στο Κρανίο μου;;
Περιμένουν να λυώσουν οι Πάγοι
Και μαζεύτηκαν σε ένα Ψηλό Σημείο
Φουρναρού: Έλυωσα δέκα βρωμιάρικα ποντίκια
Βολτάριζαν μέσα στ’ αλεύρια
Και το μόλευαν
Αλητάκι: Η «Ειρήνη επί της Γης»
Αφηγήτρια: Αυτή την Ελευθερία ονόμασε ο Ησίοδος «όνειδος»
Επειδή σε δουλοκτητικά συγκροτημένη Πόλη
Η «απραξία» είναι «τερπνόν Κακόν»
«Τερπνόν» για το Άτομο που δρα
«Κακόν» για την εργατική «Κοινωνία»…
Κρόνος: Νομίζεις «πλάθω κουλουράκια»;;
Φουρναρού: Ίσως με λίγη essence χολής στα κουλουράκια
Αλητάκι: Ίσως…
Κρόνος: Το emballage είναι οικολογικού χαρακτήρα
Προσοχή μόνο στη συντήρηση
Τοποθετείστε σε μέρος σκιερό
Φόνισσα: Διδάχτηκες να ‘σαι προσαρμοστική
BlackMagic: Κορό-Νου απόγονε τ’ Ουρανού και της Γαίας
Με βήμα γοργό σα Σκιά ενέδρας σπουδαίας
Έχω στην τσέπη εκτυπωμένη τη Λίστα για κρέας
Ψυγεία τεράστια κονόμας χυδαίας
Αναπολώ Εποχή που το Σκοτάδι να ‘ναι Φορέας
Φουρναρού: Η «Αγάπη»
Όταν φουσκώνει
Αλητάκι: Σκοτώνει
Φουρναρού: Σςςςςς!
Φουρναρού: Άι Σιχτίρ πρωί-πρωί
Κι ακόμη δεν έχω φουρνίσει τα καρβέλια…
