Η Ελλάδα εισέρχεται σε περίοδο καθαρά ιμπεριαλιστική με τον Νεοφασισμό να τελεί υπό καθεστώς διττής ερμηνείας:

1 Ο επίσημος κρατικός

Μέσα από μία γιγάντια νομοθετική επιχείρηση, η οποία σταθεροποιεί το «Παρασύνταγμα» με Ορίζοντα την υπαγωγή στην Δικτατορία των Συνταγματαρχών. Ιστορικά τεκμηριώνονται:

• Το ψήφισμα Γ’ «Περί εκτάκτων μέτρων αφορώντων εις την Δημόσιαν Τάξιν και Ασφάλεια». Τα άρθρα 1-3 του εν λόγω ψηφίσματος καταδικάζουν οιαδήποτε μορφή αντίδρασης και τους διασαλπίσαντες σε ποινή θανάτου. Τα άρθρα 4-5 απαγορεύουν τις δημόσιες συγκεντρώσεις και τα άρθρο 7 δεν επιτρέπουν τη συνδικαλιστική δράση (καθαρή προστασία εργοδοσίας!!). Με το άρθρο 9 η Αστυνομία αποκτά το ανεξέλεγκτον των κινήσεών της. Τα άρθρα 11-14 θωρακίζουν τη λειτουργία των εκτάκτων Δικαστηρίων.

• Το ψήφισμα «Περί εξυγιάνσεως των δημοσίων Υπηρεσιών», με το οποίο αποπέμφθηκαν όλοι οι «αντιρρησίες συνειδήσεως» και βάσει του οποίου απ’ το 1946 ως και το τέλος της Δικτατορίας έγινε εκκαθάριση. Στα Σώματα Ασφαλείας προωθήθηκαν σε διευθυντικές θέσεις όλοι οι δωσίλογοι κατά τον Πόλεμο, όπως ο Έβερτ, και η Γενική Ασφάλεια επιφορτίστηκε με τον «πολιτειακό προσδιορισμό του χαρακτήρος» ως «υπέρτατος και μοναδικός κριτής», όπως αναφέρει ο κύριος Γαλανόπουλος στο «Αντισύνταγμα». Με την είσοδο της χώρας στο ΝΑΤΟ ο ελληνικός στρατός αποσυνδέεται απ’ τα εθνικά κέντρα, αποχαρακτηρισμένα έγγραφα αναφέρουν πως απ’ το 1950 ως το 1970 εκπαιδεύτηκαν σε βάσεις του αμερικανικού εδάφους, όπως το Φορτ Μπραγκ=μεγαλύτερη στρατιωτική βάση στον Κόσμο και το Φορτ Γκόρντον, 13.575 αξιωματικοί, οι οποίοι πέτυχαν τη δυσανάλογη διεύρυνση του στρατού, 180.000 τακτικό στράτευμα σε πληθυσμό 7.000.000, και συνέργησαν στο πραξικόπημα της 21ης Απριλίου. Όσοι δημοκρατικοί στρατιωτικοί προσπάθησαν ν’ αντισταθούν εκτοπίστηκαν – συνελήφθησαν – δολοφονήθηκαν. Το ίδιο ψήφισμα έδωσε χώρο στην ίδρυση των Ταγμάτων Εθνικής Ασφαλείας επί πρωθυπουργίας Παπάγου, τα οποία επιφορτίστηκαν με την «υπεράσπιση των παραμεθορίων περιοχών» και στα οποία κατατάσσονταν άνδρες των αγροτικών περιοχών μετά το πέρας της στρατιωτικής τους θητείας, οι οποίοι κυκλοφορούσαν με πολιτικά αλλά οπλοφορώντας και λυμαίνονταν την ύπαιθρο, «ανεξάντλητη πηγή βίας – καταπίεσης  – εκβιασμών», όπως αναφέρεται η μελέτη του Giuseppe Gaddi. Όσον αφορά στην ΚΥΠ διευθυντής ήταν ο στρατηγός Αγόρος – υποδιευθυντής ο Ζαχαράκης – σε νευραλγικές θέσεις ο Παπαδόπουλος=μετέπειτα Δικτάτορας, ο Λαδάς και σε Θεσσαλονίκη ο Καρύδας. Το 1965 ο Ζαχαράκης προέβη σε πραξικοπηματική κατάληψη των γραφείων της ΚΥΠ μετά από προσπάθεια του Παπανδρέου να σπάσει το φασιστικό άβατο της υπηρεσίας και εφηύρε την επιχείρηση «Συνομωσία του Ασπίδα», κατά την οποία 25 δημοκρατικοί αξιωματικοί βρέθηκαν υπόλογοι σ’ ένα αμερικανοκίνητο στρατοδικείο με κύριο μάρτυρα κατηγορίας τον Παπαδόπουλο. Μάρτυρες υπερασπίσεως εξαφανίστηκαν – δικηγόροι δολοφονήθηκαν – οι αξιωματικοί βασανίστηκαν στο σκηνοθετημένο κονσόρτσιουμ. Δεν θα γλίτωνε απ’ την «εξυγίανση» βέβαια η Παιδεία. Τα αναγνωστικά βασισμένα σε μεθοδολογία του 1925 – αφίσες με λυκανθρώπους, οι οποίοι ενσάρκωναν τους κομμουνιστές – ομαδικές απολύσεις Καθηγητών Πανεπιστημίου – πιστοποιητικά εθνικοφροσύνης – αλλοιωμένη διδασκόμενη ύλη. Ακόμη και να αποδείκνυε κάποιος την επιστημονική κατάρτισή του, τον περίμενε το «Συμβούλιο Νομιμοφροσύνης», μία επιτροπή τεσσάρων καθηγητών «εγνωσμένης εθνικοφροσύνης», η οποία λειτουργούσε ως κρησάρα. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που, όταν ο Παπαδόπουλος άρχισε να εκφωνεί τα λογύδριά του, συνέρρεαν οι Πανεπιστημιακοί για να «θαυμάσουν – χειροκροτήσουν» τις ασυναρτησίες του, ούτε που έκλειναν τα μάτια σε βασανισμούς – δολοφονίες φοιτητών.

• Το ψήφισμα ΙΕ «περί αδικημάτων του τύπου», η φίμωση της Ελευθερίας της έκφρασης δηλαδή. Αρκεί να αναφερθεί η ύπαρξη του ραδιοφωνικού σταθμού Ενόπλων Δυνάμεων=ΥΕΝΕΔ ως καθαρά φασιστικός θεσμός και σε εποχή μάλιστα, όπου τα κύματα ήταν μονοπωλιακά κρατικά.

• Ο Νόμος 509/47, που καταδίκαζε ως την ποινή του Θανάτου την «επιδίωξη της εφαρμογής ιδεών», εννοώντας βέβαια ιδέες παρεκκλίνουσες του Φασισμού! Σε Συνδικαλιστικό επίπεδο συγκροτείται η ΓΣΕΕ αλλά υπό την ηγεσία των Μακρή-Θεοδώρου, υιοθετούνται στα καταστατικά μισαλλόδοξες τροποποιήσεις, οι οποίες δέχονται εν τέλει μόνο τις φασιστικού τύπου οργανώσεις – φυσικά πρόσωπα. Ανάλογα στα Πανεπιστήμια στερεώθηκε η δράση φασιστικών οργανώσεων Νεολαίας, ΕΒΟΝ=Ελληνική Οργάνωση Βασιλικής (!!!) Νεολαίας – ΕΚΟΦ=Εθνική Κοινωνική οργάνωση Φοιτητών, οι οποίες χρηματοδοτούνταν από μυστικά κρατικά κονδύλια και επιχορηγήσεις της ΚΥΠ. Το φύλο «ηχώ των Σπουδαστών» ήταν φερέφωνο της ΕΚΟΦ και τυπωνόταν στο στρατιωτικό τυπογραφείο. Η προσπάθειά τους επικεντρωνόταν στη χειραγώγηση του Φοιτητικού Κινήματος.

Οι Νόμοι αυτοί αντέβαιναν στο Σύνταγμα κι ευθύνονται για τη δολοφονία του Μπελογιάννη – του Λαμπράκη – του Αργυριάδη και Καλούμενου – του Μπάτση για την εμμονή του να γράφει για τον ορυκτό πλούτο της Ελλάδας και να στηλιτεύει τη σύμβαση Cooper και για σωρεία άλλων εγκλημάτων, περίπου στις 200.000 ανέρχεται ο αριθμός των θυμάτων, πάνω από 20.000 πολιτικοί κρατούμενοι – πάνω από 100.000 εγκλωβισμένοι στη Μακρόνησο και άλλα ξερονήσια. Ανυπολόγιστος αριθμός ανθρώπων που βασανίστηκαν – δολοφονήθηκαν – τρελάθηκαν. «Τα Έκτακτα μέτρα, τα οποία καταργήθηκαν το 1974, στάθηκαν προμαχώνες της καθυπόταξης της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και του οικονομικού ξεπουλήματος στις ξένες εταιρείες μονοπωλιακού χαρακτήρα» διατείνεται ο Giuseppe Gaddi.

Παράλληλα στήνεται η συμπαιγνία γνωστικών – λογάδων – γραμματικών που προσπαθούσαν να πείσουν για την «προστασία του παιδιού». Αν στην περίοδο δικτατορίας της 4ης Αυγούστου η ελληνική νεολαία επιδαψίλευε τιμές ως το χώμα προς τον φερόμενο ευεργέτη «πρώτο πατέρα» Ι. Μεταξά, στην εποχή του Εμφυλίου η αγκιτάτσια της «πρώτης μάνας» προβλήθηκε λίαν επιτυχώς.

Η «κυρία Ναπολέων Βοναπάρτης», όπως την χαρακτήριζε άρθρο της ελβετικής εφημερίδας Φριμπουρζουά, ή αλλιώς Φρειδερίκη δημιούργησε τις γνωστές «Παιδουπόλεις» υπό τον ψευδεπίγραφο τίτλο, ενώ στην ουσία επρόκειτο για αναμορφωτήρια αλλαγής συνειδήσεως των τέκνων, που προέρχονταν από οικογένειες με εδραία ροπή προς τον κομμουνισμό. Πέπλο μυστηρίου καλύπτει το «Παιδομάζωμα της Φρειδερίκης», αφού ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός και το ΓΕΣ επιμαρτυρούν πως τα στοιχεία αυτής της υποθέσεως συνιστούν επτασφράγιστο μυστικό. Σε φωτογραφία που παρατίθεται στο βιβλίο του κυρίου Σέρβου, απεικονίζεται η πρόσοψη ενός τέτοιου ιδρύματος. Φιγουράρει η επιγραφή «καλώς ήρθες μανούλα μας» τη στιγμή που επίκειται η άφιξη της βασίλισσας, η οποία γίνεται δεκτή με χιτλερικό χαιρετισμό. Δόκιμο θα ήταν να αναφερθεί πως η άνασσα διαπαιδαγωγήθηκε με τις αρχές του Ναζισμού και υπήρξε δραστήριο μέλος της Χιτλερικής Νεολαίας. Στο όνομα του θεσμού της αναμόρφωσης και υπό τον τίτλο σχεδίου «Ειδικό Πρόγραμμα Απομάκρυνσης Παίδων» σε 58 παιδουπόλεις έγιναν μαζικές συγκεντρώσεις νεανίων από χωριά της Ηπείρου – Μακεδονίας – Θράκης, ώστε να πλαστουργηθεί ο χαρακτήρας τους. Όλα ήσαν νομότυπα υπό την ομπρέλα της Νομικού Προσώπου Ιδιωτικού Δικαίου σύστασης του Οργανισμού «Βασιλική Πρόνοια Επαρχιών Βορείου Ελλάδος» και με στόχο την έναρξη της δράσης.

Σύμφωνα με στοιχεία που κατατίθενται στα Ιστορικά Αρχεία του Μουσείου Μπενάκη, τον Ιούλιο 1947 εγκαινιάζεται στο Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης η πρώτη «παιδούπολη», στην οποία εγκλείονται περί τα 500 παιδιά. Μέχρι το 1968 στήθηκαν 58 ιδρύματα και ο αριθμός των παιδιών ανήλθε στις 36.562. Κι ενώ με τη λήξη του Εμφυλίου εν έτει 1950 απελευθερώνονται 15.000 τρόφιμοι και παίρνουν τον δρόμο του γυρισμού για τη γενέτειρά τους θεμελιώνοντας τους πυρήνες του ελληνοχριστιανικού πολιτισμού, το ερώτημα τι απέγιναν οι υπόλοιποι τρόφιμοι πλανάται αναπάντητο.

Το παιδομάζωμα της Φρειδερίκης διενεργείται από αμερικανικές δυνάμεις σωφρονισμού των υφισταμένων περιφερειών μετά τη λήξη του Πολέμου. Και μπορεί Μάγιστρος να είναι η Φρειδερίκη κι εκτελεστής Γενικό Επιτελείο Στρατού, πλείστες όμως οργανωτικές συνιστώσες με νομιμοφανείς ιδιότητες συνυφαίνουν το κουβάρι του ελεγκτικού μηχανισμού, που κινεί τα νήματα. Ενδεικτικά μπορούν να αναφερθούν:

• UNSCOB=Ειδική Επιτροπή Ηνωμένων Εθνών για τα Βαλκάνια

• USIS=Αμερικανική Υπηρεσία Πληροφοριών

• AMAG=Αμερικανική Αποστολή Βοηθείας στην Ελλάδα

• ERP=Πρόγραμμα Ευρωπαϊκής Ανάκαμψης

• OIR=Γραφείο Αντικατασκοπευτικής Έρευνας

• USAGG=Ομάδα Αμερικανικού Στρατού στην Ελλάδα

Διπλωμάτες – Στρατιωτικοί – Αξιωματούχοι – Εκπρόσωποι μέσων ενημέρωσης συμπληρώνουν την συνισταμένη προπαγάνδας κι εφαρμογής του σκοπούμενου. Η επαφή των κρατουμένων με τον έξω κόσμο απαγορευόταν. Για πρώτη φορά αφικνείται δικηγόρος στη Φυλακή Ανηλίκων Κηφισιάς, όταν ενημερώνεται για τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης από σημείωμα δεμένο σε πόδι ακρίδας. Η αγωγή κι εκπαίδευση εδραζόταν σε αυστηροποιημένο κανονιστικό πλαίσιο πειθαρχίας, ενώ εφαρμόζονταν απαράδεκτοι πρακτικές σωφρονισμού, όπως βιασμοί – ξυλοδαρμοί – στέρηση τροφής. Ο απόηχος του σκανδάλου απέβη σε σφράγισμα του σωφρονιστηρίου και μεταφορά των εγκλείστων στις Φυλακές Αβέρωφ. Με τη λήξη του Εμφυλίου τα παιδιά παραδόθηκαν στις αρχές της χωροφυλακής με τα συνοδευτικά τους έγγραφα: Φύλλα ποιότητας – διαγωγής – μεταμέλειας. Από διακριβωμένα στοιχεία προκύπτει πως πολλά παιδιά έπεσαν θύματα αγοραπωλησίας. Σε Αθήνα – Θεσσαλονίκη – Πάτρα συστήθηκαν σύλλογοι, με υπόμνημα των οποίων απαιτήθηκαν:

• Απ’ το Υπουργείο Υγείας, παρουσία εισαγγελέως να γίνει έλεγχος σε 20 γιατρούς, που έχουν βεβαιώσει εικονικούς θανάτους και γεννήσεις.

• Απ’ το Υπουργείο Κοινωνικών Υπηρεσιών, να δημιουργηθεί ειδική Κοινωνική Υπηρεσία, που θα εξετάσει όλες τις υιοθεσίες των ενδιαφερομένων.

• Να ανοίξουν τα Μητρώα των ληξιαρχείων – Νομαρχιών – Δήμων.

(Συνεχίζεται στην επόμενη σελίδα)

Pages: 1 2 3 4 5 6 7 8